یادداشت اسب

                فکر نمی‌کردم که به این زودی ها ملکوت رو بخونم. ولی برای یه کاری مجبور شدم بخونمش.
شروع کتاب کوبنده بود. «جن در آقای مودت حلول کرد» و خب دنبال کردن داستانی که از لحاظ روایی تو رو تا آخرین صفحه درگیر خودش می‌کنه. 
از نمادشناسی در داستان گذر می‌کنم. چیزی که کم‌رنگ می‌کنه رابطه‌ام رو با اینگونه داستان‌ها فضای سرد و سیاهی‌‍ه که می‌خواد به تصویر بکشه. به نظرم اغراق شده‌ست و خب نمی‌‌تونم بپذیرمش. همین.