یادداشت سید حسین مرکبی

                در باب ناکارامدی ذهن است در مواجهه با محاسبه‌ناپذیری محض جهان. کتاب می‌گوید علیت تنها در ذهن انسان وجود دارد و در خارج، ما فقط با کلاف سردرگمی از احتمالات و زنجیره‌ی بی‌پایانی از حوادث اتفاقی مواجهیم. ظاهرا هیوم هم چنین بیانی دارد. در مرحله‌ی بعد باید بگوییم جایی که ذهن ناکارامد باشد، وای به حال به نظام‌های قانونی. داستانش را نپسندیدم؛ موضوعش را چرا. آخرش خیلی هول‌هولکی و باورناپذیر جمع شده بود. شاید به باورناپذیری واقعیت.