یادداشت محمد مهدی صافی

        تلخ ولی به یاد ماندنی...
بنظرم (پسران سالخورده) جلوتر و بهتر از (درخت به) بود...
 تجربه ای از موقعیت ها و شخصیت های خاص که برخلاف مجموعه داستان کوتاه قبلی نویسنده ، شخصیت هایش در ذهن می مانند و مخاطب را درگیر ساختن ادامه داستانشان میکنند...
 آدم های (پسران سالخورده) به دنبال معنای زندگی اند، در میان هجوم نا امیدی ها به دنبال امیدند و همگی در تعلیق می مانند تا مخاطب به دنبال راه حلی برایشان بگردد بلکه پایان دیگری برایشان رقم بخورد...