یادداشت فرزانه زینلی

        بنظرم آقای طلوعی برای بزرگسال باید بنویسن!
سوژه خیلی خوب، داستان باحال ، اما زبان داستان کااااملا بزرگسالانه بود. فلاش بک، پیچیدگی در پی رنگ، شروع و پایان خاص هر فصل و تکنیک‌هایی که نوع روایت رو جذاب می‌کرد، اثر رو برای بزرگسال بهتر کرده بود تا نوجوان. نوجوان‌های این داستان انگار آدم بزرگ‌هایی بودن که توی داستان گیر کردن.