یادداشت

        خیلی خوب و پر از جملات زیبا و پر مغز بود.
داستان رویارویی پدرها و پسرها و تلاش برای گسترش عقلانیت و زدودن خرافات از قوم ترکمن رو به زیبایی و با حوادث هیجان انگیز روایت کرد.
کاش یک نفر حوصله میکرد و نمودار روابط فامیلی شخصیت ها رو می کشید. اینطوری راحتتر اسامی توی ذهن میمونه.
هرچند که نادر ابراهیمی هرجا لازم بوده نسبت های فامیلی رو هم یادآوری کرده تا مخاطب گیج نشه. درست برخلاف نویسنده های روس که گویا آزار دارن و می‌خوان معمای تشخیص هویت طرح کنن.

پایان حساسی داشت و باید سریعتر برم سراغ جلد ۳ ببینم چی میشه!