یادداشت شراره

                موضوع اصلی داستان شباهت زیادی به کتاب قلب سگی یا دل سگ بولگاکف داره اونجا به یک سگ جایگاه انسانی میده اینجا جایگاه انسان را در حد یک شی پایین میاره...اما خبری از سیاست توی قصه نیست... از دیالوگ های جالب و خاص هم خبری نیست...کلیت داستان قابل تامل هست اما جزئیات قابل توجهی نداره...
اما ساده ترین چیزی که از این کتاب یاد گرفتم 
زیبایی در درون توست...هرکس تعریفی از زیبایی داره و زیبایی تا حدی امری سلیقه‌ایه...به خاطر نظر دیگران و اون عده‌ای که مارو نمیپسندن نباید خودمون را تغییر بدیم...کسانی را وارد زندگیتون کنید که شمارو همونجور که هستید دوست داشته باشن...و در نوجوانی برای ظاهرتون تصمیم غیر قابل برگشت نگیرید چون هنوز به ثبات نرسیدید... آدم هرچه بزرگتر میشه بیشتر و بهتر با ظاهر خودش کنار میاد و به صلح میرسه...