بسم الله الرحمن الرحیم 
اگر قرار باشه یک کتاب معرفی کنم که اگر هر انسانی حتی کفار در طول عمرشون نخونده باشن ضرر کردن قطعا انتخابم قرآن است
نه تنها اگه در طول عمرت یک بار قرآن رو از اول تا آخر نخونده باشی ضرر محض و ابدی کردی، که اگر هر روز حداقل یک صفحه قرآن نخونی ضرر کردی، ضرر ابدیییییییی، حسرت همیشگییییییی
قرآن تنها کتابیه که باید باهاش مأنوس بود. روزانه خوندش، هر روز در طول عمر هرچند ساله‌ات،‌و وقتی اون رو یک دور با معنی خوندی شروع کنی هر بار یک تفسیر از قرآن رو از اول و تا آخر همراه با قرآن بخونی
از وقتی سواددار میشیم روزانه یک صفحه از قرآن رو بخونیم، با این کتاب انس بگیریم
مثلا اگر من از اول عمرسواددار شدنم روزانه یک صفحه قرآن با معنی می‌خوندم تا امروز بیست دور قرآن رو ختم کرده بودم. بیست دور که هر دورش اقیانوس جدیدی از معارفش به رویم باز می‌شد، هر دور بیشتر به خدا شناخت پیدا می‌کردم، و لحن کلامش رو به دست میاوردم و دیگه هر جایی هر کسی نسبتی به دین میده با قرآن مقایسه میکردم و میفهمیدم که داره دروغ میگه و نسبت دروغ به دین میده یا نه داره نظر خدا رو بیان میکنه
مطمئنا از بزرگترین حسرت های ما در آخرت و زندگی ابدیمون کم انس داشتنمون با این کتاب است
کتابی سراسر نور که دل و جان رو نورانی میکنه، دوستی صادق و باوفا که همیشه دستگیری میکنه
بزرگی مثل ملاصدرا آخر عمر، حسرتش این بوده که میگه (بسیار به مطالعه کتب حکما پرداختم تا آنجا که گمان کردم کسی هستم، ولی همین که کمی بصیرتم باز شد، خود را از علوم واقعی خالی دیدم، در آخر به فکر افتادم که به سراغ تدبر در قرآن و روایات بروم. یقین کردم که کارم بی‌اساس بوده است، زیرا در طول عمر به جای نور در سایه ایستاده بودم . ) یعنی بعد از یک عمر مطالعه کتاب حکما (یعنی کسانی که دیگه آخر عقل و فهمن) فهمیده باید از اول فقط سراغ قرآن و احادیث میرفته و عمرش رو تلف کرده. 
دیگه وای به حال ما که بیشتر ساعات عمرمون توی فضای مجازی پر از دروغ و نفاق داره میگذره و تمام دروغا رو باور می‌کنیم بدون ذره ای فکر و تحقیق و پرس و جو از اهل فن