داستان ماشو در مه داستانی جذاب راجب به سه نوجوون بود که دنبال گنجی فرضی هستند اما در اخر داستان انجوری که انها انتظار داشتند پیش نرفت و جور دیگری رقم خورد
یکی از نقاط مثبت این داستان نوشتن گفت و گو ها به لحجه جنوبی بود که حال و هوای گذشته داستان را برایت زنده تر میکرد 
نویسنده خیلی به تصویر سازی پرداخته بود جوری که خواننده میتوانست به راحتی داستان را در ذهن خود مجسم کند 
من به شخصه از تشبیه ها و ارایه هایی که نویسنده درون داستان به کار برده بود خیلی لذت بردم و همین امر باعث میشد کشش بیشتری نسبت به داستان پیدا کنم
اما از طرفی داستان پایان خوبی نداشت و یهو تمام شد از نظر من بهتر بود داستان جور دیگری تمام میشد و خواننده از اتمام ناگهانی قصه غافل گیر نمیشد