یادداشت زهرا ظاهری

                این کتاب رو خیلی اتفاقی از یک دوست مادرانه‌ای هدیه گرفتم که تا به حال ندیدمشون😍🙈 حتی موقع تحویل کتاب از ایشون شرایط جوری رقم خورد که نتونستیم همدیگه رو ملاقات کنیم🥲😢
که خیلی خیلی خیلی ازشون ممنونم و براشون کلی دعاهای خوب میکنم _البته اگه لایق باشم_ 😅
بگذریم...
تا قبل از مطالعه کتاب که نظرات رو میخوندم و اکثرا راه اشکشون باز شده بود ، فکر میکردم خب من هم قریب به ۹۹٪ گریه میکنم با این کتاب!(طبق شماختی که از خودم داشتم) و این قضیه کمی دودلم میکرد برای شروع مطالعه! ولی خب کنجکاویم خیلی قوی‌تر بود و کار خودشو کرد و خیلی سریع شروع کردم به مطالعه! (و البته که اون ۱ درصد پیروز شد و گریه نکردم😂)

داستان اول رو خوندم، بعضی جملاتش رو عینا زندگی کردم و میکنم!!! چه جذاب! چه حس خوبی که از همین اول کتاب ، میبینم که درکش میکنم!
خوندم و خوندم و خوندم ، نمیتونم بگم همه داستان ها رو با عمق وجود درک کردم! ولی دور از ذهن و غیر قابل درک هم نبودن برام.
این بین با ۲ تا از داستان ها خیلی ارتباط گرفتم. و با خودم گفتم چقدر خوب که شجاعت به خرج دادن و داستانشون رو تعریف کردن تا من بخونم و امیدوار بشم به خودم🥹 امیدوار به اینکه تنها آدم این مدلی این کره خاکی نیستم! کسانی بودن و هستن که شبیه به من باشن و تونستن و خواستن که تغییر کنن و نشون دهنده راه به من و امثال من باشن😍☺️

بلد نیستم مثل بقیه جملات قشنگ بگم راجع به کتاب! این جور هم نبود که بگم،خواننده درجا عاشق کتاب میشه و....! 
ولی به حرات میتونم بگم یک بار خوندنش کافی نیست!
آدم باید مدااااام این کتاب رو مطالعه کنه. توی برهه های زمانی مختلف! و هربار فطعا بخش بیشتری از داستان ها و کتاب رو درک میکنه! و راهش رو همچنین پیدا میکنه😌

واقعا کتاب دوست داشتنی هست برام❤️

خدا خیر بده به راوی ها و مژده پورمحمدی جان بابت این کتاب جذاب🌹🌹🌹