یادداشت راحله سادات میرمحمدی

                سال ۹۰ کتاب رو خوندم.
اصلا دوستش نداشتم. اولین بار بود که یه نفر خیالپردازیهاش رو خارج از چارچوبای اخلاقی و فکری من با افتخار تعریف می‌کرد. فقط کنجکاوی برای فهمیدن آخر ماجرا مجبورم کرد تمومش کنم. (البته اینکه عقل نداشتم که وقتی یه چیزی رو دوست ندارم ول کنم هم بی‌تاثیر نبوده انگار).