خواستم یادداشت را با نوشتن از پشت صحنه این رمان شروع کنم اما گفتم بگذارم سر فرصت بهتر. فقط خلاصه بگویم که محمدرضا هوری، داستانش را کوبید و از نو ساخت! یک دکمه وسط رمانش یافت و برای آن یک دکمه، کُت دوخت!
قبل از اینکه سراغ یادداشت کتاب بروم، باید یک چیز را بدانیم. نوشتن رمان از زندگی امام نهم و دهم و یازدهم اصلا کار راحتی نیست. عمر کم این سه امام و فشار و سختگیری زیاد عباسیان باعث شده است که ما اطلاعات کمی درباره این سه امام همام داشته باشیم.
حالا هادی دباره چیست؟ هادی رمانی است با محوریت شخصیت امام هادی. صد البته که قهرمان داستان هیچ نسبت مستقیم و حتی غیرمستقیمی با امام ندارد! اصلا دشمن امام است! منتصر که ولیعهد خلیفه متوکل عباسی است نقش اصلی این رمان را دارد.
هادی رمانی است که ما را به دل شهر سامرا می‌برد و از پشت صحنه خلافت عباسی برایمان خبر می‌آورد و نحوه مواجهه آنها با حرکات حق‌طلبانه امام علیه‌السلام را برایمان روایت می‌کند. از این منظر هادی کتاب خوبی است و ما از دید آدم‌بدها به آدم‌خوب‌های ماجرا نگاه می‌کند.
در کنارش نویسنده سعی کرده است رویکرد عقلانی به کار ببندد و سعی کند با یک قصه مبتنی بر اصول و سنت‌های اسلامی در شخصیتش تغییر و تحول ایجاد کند. بماند که این کتاب یک ویژگی مهم هم دارد و آن هم ارجاع به یکی از مغفول‌ترین زیارات شیعه! زیارت غدیریه، در کنار زیارت جامعه کبیره، دو زیارت مأثور از جانب امام هادی است. در این رمان، در یک کاشت و برداشت درست، نویسنده سراغ این زیارت می‌رود. حالا چرایی و چگونگی‌اش را خودتان بخوانید.
هادی اولین رمان با زندگی و زمانه امام هادی است و خواندنش ارزش خاص خودش را دارد. اگر رمان با محوریت تاریخ اسلام، خصوصاً تاریخ امامان شیعه دارید، خواندنش را از دست ندهید.