یادداشت سامان

        لذت بردم.این صادقانه ترین و بهترین حرفی است که میتونم از تجربه خوندن این کتاب بگم.رضا براهنی طی بازه زمانی سال 32 تا چند ماه بعد از انقلاب 57 داستانی جذاب و پر کشش با شبکه ای از شخصیتهای مختلف و راویان گوناگون رو خلق کرده که من خواننده ی اثر از هوش بالای نویسنده شگفت زده شدم.متاسفانه سواد نقد ادبی ندارم و صرفا برای معرفی این اثر سترگ و ارزشمند موضوعاتی که به نظرم جالب اومد رو به اشتراک میذارم:
1-تحقیر:حس تحقیر شدن از بدترین احساساتی است که به یک انسان،جامعه و سیستم میتونه دست بده.در داستان شاهد حضور تحقیرآمیز مستشاران آمریکایی در ارتش ایران هستیم،براهنی به خوبی توانسته در عین نوشتن اثری ضد آمریکایی،حس تحقیر شدن عزت نفس نظامیان ایرانی رو به تصویر بکشه.حس تحقیرآمیزی که منجر به اتفاق مهمی در داستان میشه.
2-خلاصه داستان:حسین تنظیفی مترجم یکی از همین مستشاران آمریکایی است،حسین  شاهد قتل و ترور مستشار آمریکایی بوده و به حبس ابد محکوم میشود در ماه های منتهی به انقلاب بعد از تحمل هجده سال زندان آزاد میشود.پس از آزادی به دنبال پیدا کردن تهمینه ناصری میفتد.و اتفاقاتی که در این مسیر رخ میده.
3-انقلاب:بخش قابل توجهی از داستان که راوی آن حسین تنظیفی است مصادف با ایام منتهی به انقلاب پنجاه و هفت و اتفاقات مهمی مثل فرار شاه و پیروزی انقلابه.همپوشانی اتفاقات انقلاب و ماجرای اصلی قصه،بسیار خوب از آب در آمده و براهنی به خوبی توانسته شور و حال و هوای مردم اون زمان رو به تصویر بکشه.اینقدر خوب که اطنابی که در این بخش بعضا باهاش مواجه میشیم رو میتونیم تحمل کنیم و ما رو از داستان دور نکنه.
4-راویان مختلف:قصه از زبان چند راوی گفته میشه.البته که اکثریت داستان  چیزی حدود هشتصد نهصد صفحه از زبان حسین تنظیفی است اما دیگرانی مثل هوشنگ،تهمینه،ماهی و سایرین قولهایی رو به خودشون اختصاص دادند.گاهی برگه بازجویی،گاهی نامه  و گاهی یادداشتها بخشهای مختلف کتاب رو تشکیل میده و رازها و مجهولات داستان طی همین بخشها برملا و حل میشود.
5-رضا براهنی:مصاحبه ای از براهنی خوندم که گفته من این کتاب رو با درد نوشتم و این دردها همراه من هستند.آقای براهنی!من خواننده اثر این درد شما رو درک و حس کردم چون قدرت قلم و داستان نویسی شما فوق العاده و ستودنی است.روحت شاد.
پ.ن1:براهنی چند وجهی است،براهنی نقاد،شاعر،رمان نویس.به دو بخش اول شناختی ندارم ولی براهنی قصه نویس برای من از قله های قصه نویسی این مرز و بومه که همیشه به دیگران پیشنهادش میدم.
پ.ن2:چه نسبت به انقلاب و چه شخص براهنی موافق یا مخالف باشیم ،انکار عظمت و ارزشمندی این رمان رو کار درستی نمیدونم.