یادداشت رضا صالحی

        وقتی شروع‌ش کردم، باورم نمی‌شد که محبوب‌ترین رمان نوجوان‌م بشود؛ ولی شد. به نظرم تری دیری خیلی هنرمندانه بین فضای نوجوانی و دنیای کلاسیک ارتباط برقرار کرد برای نوشتن این رمان. 
شخصیت‌ها خیلی عمیق و واقعی‌اند و داستان پیش‌بینی‌شدنی نیست. ضرب‌آهنگ و روند داستان شما را در دنیای اتفاقات نگه می‌دارد و وا می‌دارد که یکی از آن‌ها باشید. 
این رمان برای تجربه‌کردنِ اضطراب، ترس، هیجان و گریه و خندهٔ بلند، بسیار مناسب‌ه.
و درود بر این پایان شگفت‌انگیز! به نظرم پایان‌بندیِ یک ایده، مهم‌ترین بخش یک اثر هنری‌ست، وَ... پیشنهاد می‌کنم مراقب باشید تا حتی اتفاقی هم نگاه‌تان به پایان کتاب نیوفتد تا تجربه‌اش کنید؛ زیباترین پایانی بود که دیده‌ام...
بخشی از قلب من برای همیشه در این کتاب جاماند و بابت این، از خانوم سعادت ممنونم که معرفی‌ش کردند بهم...