یادداشت مجتبی شاهسون

        دی ای دواس، پژوهشگر، کتابی تحت عنوان پیمایش در تحقیقات اجتماعی به چاپ رسانده است که بیشتر مخاطبان آن دانشجویان و محققان تازه کار هستند. از این نظر طبعا این کتاب، کتابی برای عموم مردم نیست و زبان تخصصی و موضوعش آن را به یک گروه خاص متعلق می کند. 
هدف دی ای دواس از نگارش این کتاب، علاوه بر آشنایی دانشجویان با نحوه انجام تحقیقات کمی در قالب پیمایش، نگارش کتابی مختص به روش تحقیق کمی ، پیمایش بوده است. او در ابتدای کتابش ذکر می کند که کتاب های موجود که با موضوع اموزش روش های تحقیق منتشر شده اند، عموما ترکیبی از چند روش را توضیح داده اند که همین امر باعث شده تا فقط میزان اندکی به روش تحقیق کمی یا همان پیمایش بپردازند و آشنایی کاملی با این روش تحقیق به دست نمی دهند. در نتیجه، دی ای دواس تصمیم گرفته است تا کتاب مجزایی را تنها به روش تحقیق پیمایش در علوم اجتماعی اختصاص دهد. همین امر نیز باعث شده است که کتاب او یکی از مهم ترین کتاب های مرجع در روش تحقیق علوم اجتماعی در دانشگاه ها باشد.
به نظر نویسنده، 2 بخش مهم را در این کتاب می توان از هم مجزا کرد که نشان دهنده ی دو کارکرد خواندن این کتاب است. در گام نخست، این کتاب تلاش می کند تا دانشجویان را با روش تحقیق کمی اشنا سازد و نحوه انجام درست تحقیقات پیمایشی را به انان بیاموزد. اما کارکرد دیگری را نیز این کتاب برعهده گرفته است. این کارکرد، کمک به دانشجویان و محققان در نقد تحقیقات دیگران است. به عبارت دیگر این کتاب به مخاطبان خود می‌اموزد که نتایج تحقیق دیگران را با دیدی منتقدانه بررسی کنند. او چگونگی انجام پیمایش را به مثابه یک فرایند به بحث می‌گذارد.