یادداشت نفیسه سادات موسوی

        دروغ‌های کوچک بزرگ، یک کتاب برای بزرگسالیه. کتابیه که از همون ابتدا دوربینش رو جوری تنظیم کرده که دغدغه‌های سی‌وچندسالگی (و حتی چهل سالگی) به بعد رو نشون بده. دغدغه‌هایی که بیش از هرچیزی رنگ‌وبوی درگیری ذهنی و آبروداری دارن. 

فصل مشترک همه زن‌هایی که جزو شخصیت‌های اصلی داستان هستن، مادر بودنشونه. اما تو باقی چیزها هیچ اشتراکی وجود نداره‌. توی کتاب، هم ازدواج مجدد داریم، هم مادر مجرد، هم خشونت خانگی، هم فرزند نوجوان داشتن، هم تفاوت‌های بنیادینی که زن متوجه میشه همیشه با شوهرش داشته، هم دوگانه مادر خانه‌دار و مادر شاغل، هم چشم‌وهم‌چشمی‌های بعد مدرسه رفتن بچه‌ها بین مامانا، هم کنجکاوی و سرک کشیدن، هم دوستی خاله‌خرسه، هم زنده بودن کودک درون و هم خیلی چیزای دیگه که باید حوالی این سن و سال باشید تا براتون آشنا، دلچسب و گاهی خجالت‌آور باشه.

نقطه قوت کتاب بدون تردید، رئال بودن و ملموس بودنشه‌‌. بدون اینکه فانتزی‌های داستانی و جزئیات بی اهمیت تینیجری اونا رو آلوده کرده باشه. مخصوصا که بر خلاف سربه‌مهر بودن رازها و حرف‌های هر شخصیت تو دل خودش، ما به عنوان خواننده از تک‌تک اون حس‌ها و حرف‌ها و کشمکش‌های درونی باخبریم و بارها تو موقعیت‌های مختلف شخصیت ‌های مختلف، خودمونو می‌بینیم که بلاتکلیف ایستادیم و باید تصمیم بگیریم! این رو هم می‌بینیم که این حفظ ظاهرها تا چا حد کاربردی‌ان و از بیرون چطور بنظر می‌رسن. و احتمالا وقتی کتاب رو می‌بندیم داریم به این فکر می‌کنیم که اساسا آبروداری مرزش کجاست؟ کی تعیین‌ش می‌کنه و ما تا کجا حاضریم بخاطرش سکوت کنیم یا دروغ بگیم؟ و اصلا این سکوت‌ها و دروغ‌ها کمکی به ما یا دنیا می‌کنه؟ کسی بخاطرش ازمون تقدیر می‌کنه؟ یا دست‌کم زندگی خودمون بهتر از قبل میشه؟
سوال‌های به ظاهر ساده‌ای که جواب‌های بی‌رحمانه‌ای براشون وجود داره.

زندگی‌های به‌ظاهر خوب و بی‌نقصی رو می‌بینیم که از درون بحرانی‌ن. آدم‌های شاد و سرزنده و حسرت برانگیزی رو می‌بینیم که شب‌ها از فکروخیال زاروزندگی خوابشون نمی‌بره. پولدارهایی رو می‌بینیم که چالش‌هایی دارن که با پول نمی‌تونن حل‌شون کنن، آدم‌هایی رو می‌بینیم که تو زندگی دوم چنان زیرورو شدن که حسرت همسر اولشون رو برانگیخته می‌کنن و بارها به خودشون میگن این اگه اینجوری بود من هیچ نیازی نبود ازش جدا شم و خودشونو سرزنش میکنن که شاید خودشون شایسته خوب رفتار کردن رو نداشتن ( بدون این‌که  به این نکته توجه کنن که اگه تجربه غلط زندگی اول باهاش نبود، هیچ‌وقت درس نمیگرفت و زندگی جدید رو متفاوت شروع نمیکرد)و خلاصه بنظرم کتاب برای بزرگسالی، یه تراپی رایگان و ارزشمنده!

اگه قرار باشه دوتا درسی که از کتاب گرفتم رو باهاتون به اشتراک بذارم، بی‌تردید این‌هاست:

✔️همه‌چیز برای همه می‌تونه اتفاق بیفته و فقط غیر ممکن، غیر ممکنه.

✔️بزرگسالی می‌تونه تازه نقطه شروع زندگی باشه، یه شروع با کلی تجربه و درس عبرت!