یادداشت فریبا محمدکریمی

        بسمـ الله...
بار آخری که کتاب #برتبعید رو خواندم، جمع‌خوانی بود و انتقاد اغلب بچه‌ها، بااینکه از کتاب لذت زیادی برده بودند و چیزهای نابی درآورده بودند، بالادستی بودن کتاب بود. با روایتش ارتباط نگرفته بودند، هرچند موضوع و سوژه‌ها خیلی جذاب بود برایشان، کتاب جذبشان نکرده بود. 
خبر انتشار #آقای_ایرانشهر را اتفاقی و زود دیدم، نوشته بود که روایت‌محور است، خوشحال شدم. از کتاب بالادستی برتبعید، یک روایت مشابه اما جذاب اگر تولید شده بود، و می‌خواستم خبر خوشش را به بچه‌ها بدهم. اما خواندنش هنوز به نیمه نرسیده بود که منصرف شدم، روایتگریِ کتاب، جذاب نبود.

برای من، به عنوان یک نفر که برتبعید را خوانده، دوتا حُسن داشت:
یک. روایت اول شخص؛ که ضعیف بود
دو. جزئیات بیشتر، که محدود بود

اما برای خواننده‌ای که برتبعید را نخوانده:
روان و ساده بود؛
بعضی جاهای گنگ بود (مثل ماجرای تربت و سیل)؛
بعضی جاهای سوتی داشت (مثل تکرار ارتباطگیری با مولوی اهل‌تسنن یا انتقال به جیرفت)؛

در مجموع: بخوانیدش!

✍️ فریبا محمدکریمی 
📆  اردی‌بهشت‌ماه ۱۴۰۳