یادداشت عارفه مومن زاده

                کتاب خیلی خاصی بود . 
در عین اینکه سوالهایی مطرح میکرد و ذهنت مغشوش میشد ، جوابهایی توش نهفته بود که درکش از ته وجودت بالا میاد. 
کتاب پر از پراکندگی بود که همه به یک منبع وصل بودن . 
کتاب رو بی وقفه خوندم و حس شیرینی بعد از اون سراغم اومده ؛ حس سبکی و اینکه خیلی وقتها شده تو زندگیمون خواستیم خدا ما رو کامل توی بغلش بگیره و ما هم روی ماه خداوند رو ببوسیم .