یادداشت فهیمه حدیدی

                نصفه رهایش کردم! نصفه هم امتیاز دادم . وقتی مسئله ازدواج دوم پیش آمد نتوانستم هضمش کنم . حتی نتوانستم تقدیر کنم سکوت و صبر زن را ... 

روایت واقعی است و سعی نکرده شهید را مقدس نمایی و منزه  کند. ازدواج مجدد شهید در حین داشتن همسری جوان برای من آن قدر اشتباه است که به کلی نتوانستم با فعالیت ها و شخصیت شهید  ارتباط برقرار کنم.‌ البته پذیرفتنی است که هر شهید یک‌انسان است و هر انسان آمیخته ای از خوب و بد و درست و اشتباه ها ؛ فرق انسان با قدیس همینجاست ! اما راستش را بخواهید من از ابتدای متن کتاب گم شدن عشق را حس می کردم ، روایتِ صبر بود اما عشق ،  عشق کجای ماجرا بود؟ یعنی صبر بر محبت و تکلیف بر دلبستگی انسان پیشی گرفته بود؟! 

پ،ن : کتاب را به اعتبار نام نویسنده و روایت های دل نشینش تهیه کرده بودم ، اما این‌یکی با تجربه های پیشین قلم شان و با سلیقه و ذهنم نخواند ، شاید مخاطبان دیگر کتاب نظرات متفاوتی داشته باشند.