یادداشت پریا

        نشسته اند هزاران کتاب در قفسه/
زبون و ساکت و پر اضطراب، در قفسه/

یکی بزرگ تر از دیگران؛ قدیمی تر/
ملقّب اند به عالی جناب، در قفسه/

مراقبش دو سه گردن کلفت، دور و برش/
که تا تکان نخورد آب از آب در قفسه/

خزانه دار عددهای دولتش شده اند/
کتاب های درشتِ حساب در قفسه/

کتاب های مقدّس؛ کتاب های ملول/
خزیده اند به کنج ثواب در قفسه/

کتاب های اصول و فروع بیداری/
نشسته اند همه گیجِ خواب در قفسه/

نشسته اند دو زانو کتاب های دعا/
هزار وعده ی نامستجاب در قفسه/

کتاب فلسفه با ژستِ عاقلانه ی پوچ/
نشسته محکم و حاضر جواب در قفسه/

کتاب شعر دهن بسته است و توی دلش/
نخوانده مانده غزل های ناب در قفسه/

کتابخانه ی تاریک و پرده های عبوس/
هوای مرده ی بی آفتاب در قفسه/

کبوتر دل دفترچه های خاطره، خون/
شکسته بال و غریب و خراب در قفسه/

کپک زده رد دندان به نان خشک خیال/
کپک دمیده به بطری آب در قفسه/

غروب، سکته و سیگار روشن شاعر/
و رقص شعله و دود کباب در قفسه!/