[پایان من نومیدی ست مگر آنکه دست دعا قرارم ببخشد آنکه رسوخ میکند و هجوم می آورد به ترحم و از گناهان چشم میپوشد آنگونه که میخواهی گناهانت بخشوده شوند بگذار توان بخششت آزادم کند] توقع داشتم این کتاب درباره زندگی شکسپیر باشه اما بیشتر نمایشنامه هاش رو توضیح داده و باز هم به درد نمایشنامه نویس ها و بازیگران میخوره تا من . ولی با این وجود من رو که تا به حال آثار شکسپیر رو نخوندم علاقمند کرد که برم پی اش. چیز هایی از کتاب های معروفش هملت و مکبث شنیدم اما کامل اش رو نخوندم . این که شکسپیر در احساس خلق کردن بی نظیره هیچکس نمیتونه منکرش باشه فکر کنم.