یادداشت

        این کتاب هم مثل دیگر نوشته ها و کتبی که انقلاب اسلامی ایران رو از زاویه دید یک تحلیلگر ( و در این کتاب روزنامه‌نگار) خارجی روایت میکنند حائز اهمیت است و اززش خواندن را دارد. روش نویسنده در روایتش از انقلاب متفاوت و نو هست که همراه با ترجمه خوب کششی را در متن ایجاد میکند. اما در همین روایت ( از آنجا که مطلب به تحلیل هایی درباره‌ی زمینه های شکل گیری انقلاب هم می‌پردازد) وجود گفت‌وگو های افرادی که از واقعی بودن یا نبودن آنها اطلاعی نداریم، آوردن مطالبی که برای صحت آنها به منبعی ارجاع داده نمیشود، و ... هم دیده می‌شود.
نویسنده بعضی مسائل ریشه‌ای را با وجود وقوع انقلاب همچنان پایدار میبیند و تحلیل خود را نسبت به آن و چرایی ایجاد آن و چگونگی زدودن آن ارائه میدهد اما در نقاطی از این تحلیل کنش ها و واکنش های اجتماعی پس از انقلاب(همچون افت تب و تاب انقلاب) را با دقت خیلی کمتری گزارش میکند و در تحلیل مورد استفاده قرار میدهد