یادداشت امیر ابراهیمی

        بسیار روان و در دو فصل با عنوان‌های «علوم انسانی در چالش» و «فلسفه در روزگار فروبستگی» با دو درآمد کوچک و سه گفتگو در هر فصل با عنوان‌هایی مثل «آسیب شناسی علوم انسانی» و «فلسفه در دوره معاصر» 

جدا از این در گفتگوها سعی در برطرف کردن سوتفاهم‌های پیش‌آمده و مشهور هم بود که خیلی جالب هستند مثل: علوم انسانی و اجتماعی بومی یا اسلامی / آیا تفکر و فلسفه متعلق به کشوری خاص هست، یعنی فلسفه ایرانی و عربی و یونانی داریم / اینکه می‌گویند گروه فلسفه دانشگاه تهران هیدگری است چه معنایی دارد / آیا دنیا به دو قطب شرق و غرب تقسیم شده است، شرق خوب و جاویدان و غرب شر و فانی / اعتبار اخلاقی و فکری فیلسوف از هم جداست یا به هم مرتبط، نمونه‌اش احمد فردید / نسبت فلسفه و سیاست چیست و چگونه است / آیا تذکره الاولیا مشتی اوهام و پندار بیهوده است و غیره

در حین خواندن این کتاب یاد نظر «الف کتاب» زیر کتاب «عدالت کار درست کدام است» از «مایکل سندل» در سایت «شهر کتاب آنلاین» افتادم که تفاوت علوم انسانی و علوم مهندسی رو خیلی خوب توضیح داده بود