"حمد خدایی را که 
کرامت داد مومنان تان را به ما
و اول تان از شرک دور کرد به ما 
و خون آخرتان حفظ کرد به ما.."
دوباره جملات مولا را می‌خوانم 
«وَ خونْ آخَرتانْ حِفظْ کَرْد به ما»
در ذهنم مرور میکنم معنای مومن را...
 غدیر در ذهنم تداعی میشود 
و مومنینِ به دستِ بالارفته ی علی را
. . .
شور و شعفی به جانم می افتد 
نفس هایم را مرهونِ صلح مولایم 
حسن میبینم...
و حیات دینم را مدیونِ کربلای حسین:)
به فکر فرو میروم 
غم غربتشان چنگ می اندازد به افکارم 
دلم فریاد حقیقت را تمنا دارد!...
یاد مبارک ابن الحسن دلم را روشن می سازد
، خاطرم را آسوده 
و انتظارم را بیشتر...🌿