اسلیم به جورج گفت :
برای خوب بودن نیازی نیست باهوش باشی ...

‌
همه جای داستان میشه تضاد رو دید ...
لنی ، پسرِ خوبِ داستان ما چثه بزرگ و زور زیادی داره اما خیلی کندذهنه و مثل یه بچه میمونه؛ در کنارش جورج چثه کوچک تر و زور کمتری داره اما باهوشه !
جالب تر اینه که این دو شخصیت در دورانی که همه آدم ها تنهان ، کنار هم هستن و رویای مشترک دارن
لنی حس خوب داشتن رو در یک چیز خلاصه میکنه ، خرگوش ها!
و جورج هم در تقلای اینه که مزرعه ای بخره و دیگه مثل کارگرها عذاب نکشه
اما سرنوشت مثل همیشه بازی رو تغییر میده و پایان داستان رو تلخ رقم میزنه .