یادداشت آتنا ثنائی فرد

        خب، این هم از جلد دوم مجموعه‌ی آنی شرلی عزیز. 
به شخصه اعتقاد دارم جلد دوها در اکثر اوقات، هیچ‌وقت به خوبی جلد یک‌ها نیستن. هرچند که جلد دوم آنی شرلی به خوبی جلد اول بود؛ یا در واقع می‌شه گفت دنباله‌ی خیلی خوبی برای جلد اول بود. جلد دوم ما رو آروم آروم با شخصیت «جدیدِ» آروم، متین و عاقلِ آنی شرلی آشنا می‌کرد تا در نهایت بتونیم بپذیریم که این آنی جدید، همون آنی جلد اوله.  همراه با آنی هفده ساله، با شخصیت‌های جدیدی آشنا می‌شیم و به گوشه و کنار اونلی سر می‌زنیم و ماجراهایی رو پشت سر می‌ذاریم که کم‌هیاهوتر از جلد قبل، اما همچنان زیبا و دل‌نشین هستن.
‌
در مورد سبک نگارشی خانم مونتگمری هم که طبیعتاً چیزی تغییر نکرده بود و از خوندن فصل به فصل این کتاب، لذت بردم.