باید به ازای هر مادر یا همسر شهید، یک نویسنده زیردست و خبره و مسلط به فرم داستان و روایت داشته باشیم؛ مثل حمید حسام، یا همین سرکار خانم ضرابی زاده! شاید ده سال پیش دختر شینا را خواندم، ولی اصلا و ابدا حس نمیکردم که این کتاب زندگینامه بک شهید است، نه یک مجموعه داستان کوتاه دلنشین.  کاش همه زندگینامه‌های شهدا، به جای روایت کرامات و خرق عادات و (حتی معجزات!) شهدا، داستان‌هایی بودند از سلوک یک آدم معمولی به وادی شهادت؛ شهید شدن و آنگاه جهاد کردن! و آنقدر خواندنی می‌بودند که دختر شینا...