یادداشت حسین

                دلم میخواد درباره این کتاب بنویسم. ولی دوست دارم بگم که این کتاب چه شکلی روم تاثیر گذاشت. 
داشتم به این فکر می کردم که قیمت کتاب چقدر زیاد شده. برای منی که شغلم به کتاب و فروشش ربط داره، این خیلی مشهوده. مدام دارم افزایش تقریبا بی رویه قیمت کتاب رو می بینم. 
ولی خب یه چیز رو در نظر نمیگیریم.چیزی که "آنک نام گل" این رو به خوبی بهم نشون داد. 
این که واقعا ارزشش رو داره. ادبیات سراسر امکاناته. به راحتی و با خوندن کتاب میتونیم مرزهای زمانی و مکانی رو پشت سر بذاریم. میتونیم به آرومی در تخت خودمون دراز بکشیم و با خوندن کتاب پرت شیم به 700 سال قبل. میتونیم لذت قدم زدن در کنار کشیش ها و راهب های قرن 14 رو تجربه کنیم. میتونیم نظاره گر مجادله ها، بحث ها و رنج هاشون باشیم. میتونیم در یه کتابخونهِ پر از راز قدم بزنیم. همراهِ همسفرهایی که سعی در گشودن رازها دارن. میتونیم اندوه و سرخوردگی هاشون رو ببینیم. میتونیم همراهشون عصبانی بشیم، بخندیم، گریه کنیم و عشق بورزیم.
شاید ادبیات تنها چاره باشه. ادبیات میذاره که زندگی کنیم.به جای تموم زندگی هایی که نمیکنیم. فراتر از زندان هایی که برای زندگی انتخاب می کنیم.