یادداشت محمد حسین نگارستانی

        پیش فرض اصلی کتاب اینه که شما بد نیست نگاهی هم به گذشته فیلسوفانی داشته باشین که حرفهای جذاب و بزرگی رو میزنن چون که شخصیت اصلیشون و گذشتشون ممکنه تو عقایدشون تاثیراتی داشته باشه.... ولی این‌کتاب یه دلگرمی خیلی بزرگ به من داد و اون دلگرمی این‌بود که انسانهای نابغه هم موجوداتی عادی مثل ما هستن و اونها هم پشت نبوغشون زخم‌های عمیقی خوابیده و هیچ‌فرقی با ما انسانهای عادی ندارن. پس بهتره که از بابت‌ زخم‌هامون خجالت زده نباشیم و واقعا سعی کنیم به پتانسیل واقعیمون برسیم.