یادداشت حامد حمیدی

                طرح بحثِ خوب و جاافتاده، نه سرسری و سطحی با زبانی آراسته و دقیق که بخصوص در دو فصل (هنر سمبولیک نزد هگل و سنت‌گرایان - هیدگر) اوج می‌گیرد.  نکته‌ی جالب و مهم این است که علیرغمِ وجود مقاله‌های ظاهرا پراکنده که به بهانه‌ای در یک کتاب جمع شده‌اند، اما در نهایت می‌توان حلقه‌ی اتصالی بین اکثر بخش‌های کتاب یافت.