یادداشت سامان

        شاهرخ مسکوب در این کتاب کوتاه پنجاه صفحه ای دوران سخت تدریس درلندن برای امرار معاش رو روایت می‌کنه.سختی سفر و تحقیرهایی که به جون میخره.در این بین گریزی هم به گذشته و زندگی داخل ایران میزنه و از داخل کشور هم روایاتی میگه.روایات داخل کشور و خارج کشور او یک مفهوم مشترک رو اثبات میکنه و اون رنجی است که مرحوم مسکوب اونها رو روایت می‌کنه.. انگار که رنج و زجر کشیدن معطوف به جغرافیا نیست و برای حل بدبختی و مشکلات، راهی فراتر و بهتر بگم، ریشه‌ای تر از تغییرمکان زندگی باید جست.

آواز دهل از دور شنیدن خوش است هم نکته‌ی دیگری بود که حین خوندن کتاب برداشت کردم. شاید در نگاه اولیه‌ی برخی از ما مهاجران زندگی راحت تری داشته باشند اما همین روایت مسکوب از همین یک بخش زندگی‌اش یعنی سفر به لندن برای تدریس و سختی‌هایی که متحمل میشه میتونه مثال نقض این طرز فکر ما باشه. خیلی پدیده‌ها و مسائل زندگی از دور به یک شکل دیگری هستند تا وقتی نزدیک و درگیرشون میشیم.