به افراد زیر 25 سال توصیه نمیکنم...

به چند دلیل

🔹افراد وقتی به سنین راهنمایی  (و قبل بلوغ ) می‌رسند با سوالات اساسی زندگی روبرو می‌شوند و عمدتا چند سالی برای پاسخگویی به این سوالات به در و دیوار می‌زنند تا بفهمند برای چی به دنیا اومدند یا دقیقا باید چیکار کنند و...
پس تا قبل از این سن این کتاب منتفیه...

🔹اگر والدین با جواب های از پیش تعیین شده‌شون مغز بچه رو شستشو ندند، وقتی نوجوان با این سوالات مواجه شد ناگزیر با مطالعه به این میرسه که جوابش خیلی راحت بدست نمیاد بلکه باید واقعا با تحقیق و جستجوی زیادی به برنامه کامل برای زندگی بشر رسید... بهمین جهت سعی می‌کنه با اولین جوابهای دیکته شده  یا غفلت و سرگرمی کار رو جمع و جور کنه...میشه حدودا بیست سالگی... که در این سنین هم خیلی با اقوال و برنامه های زندگی
مختلف آشنا نیست که این کتاب بدردش بخوره...

🔹بعد که فرد وارد جامعه شد و نتیجه تبعیت از برنامه های مختلف رو در خودش و اطرافیان دید و مقایسه ها شروع شد... متوجه میشه که برنامه های مختلف برای موفقیت در زندگی چه نکات ریزی دارند که سبب شده فلان آدم پولدار بشه ولی ناراضی، فلانی موفق باشه ولی غمگین و  قِس علی هذا... بعد از این مقایسات یه سرگشتگی  خاصی در انسان بوجود میاد...

🔸این کتاب دقیقا توصیف این سرگشتگیه و راه‌حلی که بعد از کلی در و دیوار زدن،  تجربه و پاسخگویی به شبهات پیرامون برنامه‌های مختلف، به ذهن تولستوی رسیده... پس نتیجه میشه ۲۵+

🔺اگر زودتر بخونید اصلا ۸۰ درصد اول کتاب براتون مسأله زندگی نیست که بخواهید تا آخر کتاب ادامه بدید و دنبال جواب باشید... اگر قبل از  سوال جواب رو بریزن توی دامن‌مون... تنها چیزی که میگیم اینه که «اینم یه کتاب زرد دیگه‌ست»...

🔻اگر کتاب رو بخونید به من حق میدید چونکه: یه نوجوان اصلا نمیدونه زندگی یعنی چی که بخواد دنبال برنامه زندگی باشه... طرف اصلا تفاوت برنامه‌های موجود رو نمیدونه که بخواد ایراداشونو بدونه و بخواد براش شبهه بشه...  این کتاب برای اوناییه که یه دور در زندگی سر درگمی و بی‌برنامگی کشیدند و خب پاسخی هم براش پیدا نکردند...یا پاسخ رو میدونستند ولی روش سرپوش گذاشته بودند...

◾اگر کتاب رو خونده بودی و تا اینجای متن همراه من بودی خوشحال میشم نظر شما رو هم بشنوم