یادداشت طیبه اژه ای
1402/03/30
نسلی درمی‌گذرد و نسل دیگر از راه می‌رسد، اما زمین تا ابد پابرجا می‌ماند.. خورشید همچنان برمی‌دمد و خورشید فرومی‌شود، و به همان سوی می‌شتابد که از آنجا بردمیده است..
این کتابِ همینگویِ عزیز رو دوست نداشتم و از خوندنش هیچ لذتی نبردم.. هدفش نشون دادن وضعیتِ به اصطلاح «نسل گمشده» بعد از جنگ جهانی بوده، این گمشده بودن رو هم خوب نشون داده، ولی خب نثر کتاب آدم رو اصن جذب نمیکنه. خیلی خوندن این کتابو توصیه نمی‌کنم، ولی اگه خوندیدش حتما حتما بعدش نوشته ی آخر کتاب که احمد کسایی‌پور نوشته رو بخونین، نکته‌های جالبی رو درباره ی نمادهای به کار رفته در کتاب توضیح میده.
1
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.