یادداشت ماهنامه‌ی شهر کتاب
1401/4/2
4.0
1
کتاب «آندری تارکوفسکی» (میشل شی‌یون، ترجمه‌ی نادر تکمیل‌همایون، تهران: دیبایه، 1394) چهارمین کتاب مجموعه سینماگران بزرگ است. فیلسوف، شاعر، نقاش، عکاس یا فیلم‌ساز؟ تارکوفسکی کدام یک از این‌هاست؟ شاید خوانندگان این کتاب پس از مطالعه‌ی آن بتوانند پاسخی مناسب برای این پرسش بیابند. تارکوفسکی کارگردان بزرگی است که به دلیل سانسور سینمای دولتی شوروی، تبعید و مرگ زودهنگامش تنها هفت اثر بلند در کارنامه‌ی خود دارد. اما این آثار چنان پرمایه و تأثیرگذارند که مطالعه‌ی هر یک از آن‌ه می‌تواند کلاس درسی برای علاقه‌مندان به این سبک سینمایی باشد. فصل اول کتاب علاوه بر بیوگرافی کارگردان و فیلم‌های دوران دانشجویی او به اولین و دومین فیلم بلندش، «کودکی ایوان» و «آندری روبلوف» (فیلمی که او را به تمام جهانیان معرفی کرد)، اختصاص دارد. در بخش دوم، دو فیلم «سولاریس» ــ فیلمی علمی‌ـ‌تخیلی با محتوای درون‌نگرانه ــ و «آینه» مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. فصل سوم به «استاکر» پرداخته، اثری که به باور برخی یک فیلم اکشن با دور کند است. و در بخش آخر دو فیلم «نوستالژیا» و «ایثار» بررسی شده‌اند. نویسنده در سرتاسر کتاب سعی کرده است تا علاوه بر معرفی و نقد فیلم‌ها راهی به دنیای فکری و درونی تارکوفسکی نیز بیابد.
ماهنامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی سیزدهم، سال 1395.
4
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.