یادداشت علی نخعی

        "خانواده‌ی تیبو" تنه به تنه‌ی رمان‌های معروف تولستوی و هوگو و داستایوفسکی می‌زند. حالا که بیش از یک‌سال از خواندنش می‌گذرد هنوز هم بسیاری از تصاویرش در ذهنم روشن و شفاف باقی مانده. دلم می‌خواهد دوباره بخوانمش. برای من این رمان هم‌ردیف "بینوایان" و "جنایت و مکافات" است. شاید حتی از بعضی جنبه‌ها بالاتر از آن‌ها.
      
5

30

(0/1000)

نظرات

جلد یک خانواده تیبو ، شکاف بین دینداری و مدرنیته در یک جامعه ی کوچک که خانواده است  به خوبی نشان می دهد.
اما برای شخص بنده جلد دوم تا چند فصل سردرگمی بود .
3

0

درباره‌ی جلد اول تا حدی موافقم. هرچند این مسئله فقط یکی از جنبه‌های متعدد جلد اوله.
من شخصا از جلد اول تا چهارم رو پشت سر هم سر کشیدم و اونقدر برام جذاب بود که کتاب از دستم نمی‌افتاد. 

0

درسته ، فاصله ی نسل ها و طبقات اجتماعی  و سیاسی  هم بیان شده بود .
 من جلد اول کتاب رو بیشتر پسندیدم .
 بین جلد های خانواده ی تیبو نباید فاصله بیفته به نظرم. 

0

👌👌 

0

آقا من اینو توی کتابخونه نزدیک خونمون میخوندم. حالا کی؟ وقتی ۱۸ سالم بود و میرفتم اونجا تا مثلا برای کنکور درس بخونم 😅😅
1

0

این کنکور واقعا داره سرانه‌ی مطالعه رو بالا میبره :) 

0

ابتدای ماه بعد این اثر را همخوانی خواهم کرد.
1

0

👌👌 

0