یادداشت کوثر فیروزآبادی

        یک جمله در وصف این کتاب به ذهنم می رسد:متفاوت بود!
و تفاوتش،در اینجا بود که 《روح》 داشت.بعضی کتاب ها صرفا قشنگند،اما این کتاب روح داشت.اینکه نویسنده کتاب از روایتگرش جدا نبود،باعث شده بود مخاطب خاطرات را لحظه لحظه لمس کند...ببوید...بچشد....حسی فراتر از 《دانستن》 را به مخاطب القا می کرد.
و از آن دسته کتاب هایی بود که دوست دارم تک تک دوستان کتابخوانم را در خواندنش شریک کنم....