یادداشت زهرا دشتی

                ميدل مارچ يک رمان کلاسيک است،,با همان ويژگى هاى رمان هاى کلاسيک.همان ضرب آهنگ ، همان معيارهاى زيبايى ، معيارهاى اجتماعى و اخلاقى دوره خود.
به شخصه علاقه خاصى به ادبيات کلاسيک دارم.اما فارغ از علايق شخصى، ميدل مارچ را از جهت واقع بينى بى حد و حصر اش که در عين واقعى بودن فارغ از تلخى هاى خاص رمانهاى واقع بين است دوست دارم.آدمهاى ميدل مارچ ، همان آدمها با خصوصيت عصر خود و در عين حال با خصوصيات مشترک با مردمان هر دوره اى است.اين آدمها ، فارغ از اينکه متناسب با افکار و علايق و اعتقاداتمان آنها را دوست بداريم يا نه، قابل درک و پذيرش اند.باور کردنى و ملموس.خلق و خو هايى اغراق نشده دارند.نگاهشان ، باورهاشان و حتى سلايقشان به راحتى قابل باور و درک است.
ميدل مارچ از جهت ديگرى برجسته است، البته براى آنهايى که رمان را نه صرفا جهت سرگرمى، که به جهت کسب تجربه ( بدون پرداخت بها)،مى خوانند. ميدل مارچ اگرچه مربوط به مردمانى در زمان ديگر و در سرزمينى با فرهنگى متفاوتند ولى چنان احساسات و ادراکات و افکار و حرص و آز و آرزوهاى تک تک شخصيتهايش را به خوبى تصوير کرده که به راحتى مى توان تجربه اى بس شگفت را با آنها داشت، چه باور دارم که انسانها ، فارغ از زمان و مکان ، در زمينه احساسات و افکار و حرص و آز و آرزو و ... تکرار مى شوند . و ميدل مارچ گنجينه کوچکى از اينهاست.