یادداشت

        ‌خب... کتابِ جذابی بود که با دقت هم نوشته شده بود. هدفش صرفاً سرگرم کردن مخاطب نبود. و تمِ روان‌شناختی داستان می‌تونست مطالب ارزشمندی در مورد روابط خانوادگی و به‌خصوص روابط پدر-پسری ارائه بده‌. 
‌‌
برای من که زیاد سمتِ داستان‌های معمایی نرفته بودم، جالب بود. و هر چی داستان می‌گذره، تا حدی هیجان‌انگیزتر می‌شه و کنار گذاشتنش سخت‌تر.
‌
‌شخصیت‌پردازی رو هم خیلی‌ دوست داشتم. نویسنده تونسته بود با ظرافتِ تمام داستان رو از زاویه‌دید تک‌تک شخصیت‌های اصلی بهمون نشون بده و در نهایت می‌تونستیم اون شخصیت‌ها رو تا حد خوبی‌ درک کنیم. 
‌
از بچه‌ی شش ساله گرفته تا مرد میانسال، همه‌شون به خوبی به تصویر کشیده شده بودن‌. و این موضوع باعث می‌شد تا من به عنوان خواننده، با شخصیت‌ها احساس نزدیکی کنم و اتفاقاتی که براشون طی داستان می‌افتاد، برام مهم باشه.
‌
‌اگه در مورد خلاصه‌ی داستان کنجکاوید، من خلاصه‌ی پشت جلد نشر نون رو پیشنهاد می‌کنم که اصلاً اسپویل نداره و می‌تونید با خیال راحت بخونیدش.
‌
در کل از خوندنش‌ لذت بردم و اگه به داستان‌های معمایی-جنایی با تم روان‌شناختی علاقه دارید، پیشنهادش می‌کنم.