یادداشت نرگس

نرگس

1402/04/20

                کتاب خوبی بود و عمیقا من رو درگیر داستان کرد..
ساراماگو در این کتاب به توصیف جامعه ای میپردازه که بیماری کوری در اون شیوع پیدا میکنه.ولی مسائل مهم دیگه ای هم مطرح میشن..( من فقط دو نکته رو بیان میکنم)

نکته ای که برام جالب بود این بود که از اول تا آخر ما ، اسم حتی یک نفر از شخصیت هارو نمیدونیم و هیچ توصیفی هم از صورت شون نمیخونیم. ساراماگو سعی کرده مخاطب رو ازین طریق هم درگیر داستان کنه.. و ناخوداگاه حال افراد کور رو بیشتر درک میکنیم.
همینطور جملات این کتاب، پشت سرهمه و فقط با یک ویرگول گوینده ها از هم متمایز میشن که ما به عنوان خواننده باید تشخیص بدیم چه فردی الان صحبت میکنه.. فرد کور اول ،فرد کور دوم ، یا راوی..؟

این کتاب به سواستفاده از زن ها هم اشاره خوبی داشت.. 
و حتی قسمت هاییش برای فرهنگ‌ما تعریف نشده.. جایی که هر زن بعنوان یه انسان کامل و مستقل شناخته میشه..و نظرش و تصمیمش به خودش بستگی داره..

در کل کتاب خوبیه و پیشنهاد میکنم بخونین
و البته کتابی که من خوندم از نشر علم با ترجمه ی خانم مینو مشیری بود.
        
(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.