یادداشت | هیچ |

                هر بار که یه داستان از زندگی مصطفی رو خوندم 
اول خودمو مقایسه کردم ، من چقدر مثل مصطفی ام؟
نکه اصلا نباشما یکمکایی مثل مصطفی ام 
اما خیلی باهاش فاصله دارم 
بعد دلم میخواست برم تو یه بیابون دو زانو بشینم داد بزنم خدا رو صدا کنم!
نمیدونم چرا! ولی با هر داستانش از نوک انگشتان پا تا گلو پر از فریاد میشم!
شهادت را به اهل درد دهند... 
قطعا اون درد ، درد فراق صاحب الزمان هستش!
بنظرم مصطفی واقعا اهل درد بود ، اهل سوختن بود!
فرمانده هوای منم داشته باش!