یادداشت مجتبی شاهسون

                اوریانا فالاچی زنی نویسنده، خبرنگار و روزنامه نگار در ایتالیا بود که به جهت قلم داستانی جذابی که داشت، می‌توان کارهای او را که گزارشی از ماموریت های خبرنگاری اوست، یک رمان نیز قلمداد کرد. کتاب " زندگی جنگ و دیگر هیچ " نیز همینگونه است. این کتاب، حاصل مشاهدات عمیق اوریانا فالاچی از جنگ ویتنام در دهه 60 و 70 میلادی می باشد. در همین زمان، اوریانا فالاچی ماموریت خبرنگاری از سوی نشریه ای که در ان مشغول به کار بوده دریافت می کند که او را مجبور می کند به ویتنام رفته و گزارشی از جنگ ویتنام ارائه دهد. با این حال این زن خبرنگار، در می یابد که زندگی کردن در جنگ، آدمی را بدان وابسته می کند. به گونه ای که پس از اتمام ماموریت و بازگشت به ایتالیا دیگر نمی تواند در نقطه امن کشور غربی خود دوام بیاورد و دوباره به ویتنام باز می گردد. کتاب مورد بحث گزارش های اوریانا فالاچی است که سعی کرده هر چند روز یکبار بنویسد و جریانات ان روز را ثبت کند. اوریانا فالاچی، نوشتن و چاپ این کتاب را در پاسخ به خواهر کوچکش که از او پرسیده بود: " جنگ یعنی چه؟ " آغاز کرد و در نهایت در سال 1970 برنده جایزه بانکارلا شد. 
قلم اوریانا فالاچی در این کتاب قلم جذابی است که نگاهی عمیق به اتفاقات رخ داده در جنگ دارد. شاید بتوان گفت دلیل ظرافتی که نگاه فالاچی به وقایع دارد، جنسیت اوست. اوریانا فالاچی مانند یک مادر، یک زن با تمامی احساسات مادرانه و زنانه به جنگ و سربازان درگیر در آن نگاه می کند. به همین دلیل است که کتاب او ترکیبی است از جنگ به همراه آنچه در آن گم شده و به شدت نیاز به آن احساس می شود: عشق.