یادداشت فهیمه پورمحمدی

        راهنمایی بودم که با یاستین گوردر آشنا شدم و یکی یکی کتاب‌هایش را خواندم. از "راز فال ورق" شروع کردم و بعد از "راز تولد" و "سلام، کسی اینجا نیست؟" به دنیای سوفی رسیدم.‌ دنیای سوفی کمتر رمان بود و بیشتر فلسفه و همین باعث شد لذت چندانی از خواندنش نبرم، یا اینکه هنوز وقت خواندنش نرسیده بود.
پنج، شش سال بعد که دختر پرتقالی و مرد داستان فروش را خواندم، دوباره برگشتم سراغ دنیای سوفی و این‌بار با هدف آشنایی با فلسفه و صرف‌نظر از وجوه داستانی خواندمش، و به نظرم دنیای سوفی را باید اینطور خواند، برای آشنایی با فلسفه.
اگر نوجوانید و کنجکاوید فلسفه چیست یا بزرگ‌ترید، اما وقت و حوصله‌ی کتاب‌های جدی را ندارید، بخوانیدش.

- من هم ترجمه‌ی مهرداد بازیاری را خوانده‌ام و هم ترجمه‌ی حسن کامشاد، و گرچه اولی را بیشتر دوست دارم، هر دو ترجمه روان و خوبند.