افغاستان خوب نمادیست برای بازار آشفته خاورمیانه. روی دیوارها و خانه‌هایش رد خونِ جان‌های زیادی مانده. درد، ترس، عزا، خون و غم سنجاق زنان افغانستان است. مهاجرانش در پی هویت خود می‌گردند و ساکنانش در پستوهای خانه‌شان تا دم مرگ سوگوارند. سوگوار صلح و جان‌های عزیزشان. شنیدن روایت‌های زنان افغانستانی گاهی چنان سخت می‌شود که آخرین دانه‌های طاقت شنونده را طاق می‌کند. این کتاب‌ هم از جنس همان روایت‌هاست. روایت‌هایی که زنان قهرمان‌ و خسته روای آن‌ها هستند.
نویسنده از جنس همین زنان است‌‌؛ اما به قول خودش بخت با او یار بوده تا مثل تار مویی بارها از دهان مرگ بیرون کشیده شود. 
این کتاب را یک نفس نخوانید. غم آن ویرانتان می‌کند.