یادداشت مونا نظری

        بله بله
میدانم این کتاب خیلی معروف است، ولی آنقدر معرکه است که دلم نیامد اینجا درموردش حرف نزنم.
یک نوجوان پانزده ساله که برادرش را در اثر تصادف از دست داده،  مرحله به مرحله از تجربه‌ی سوگش برای مان میگوید.
باربارا پارک واقعا نویسنده‌ی عجیبی است. بلد است طنز را طوری در تار و پود سوگ ببافد که بی آنکه از جدیت اثر کم شود، نگذارد تلخی جانکاه  «از دست دادن» مخاطب نوجوان را تلخکام و افسرده کند.

میک هارته اینجا بود تلخ است، شیرین است، ترش است، گس است و دلچسب.
درست مثل خود زندگی.

▫️میک هارته را بخوانید و به نوجوانانی که تجربه از دست دادن عزیزان ِ نزدیکشان را داشته‌اند هدیه بدهید.
اما واقعا نمی‌دانم برای نوجوانانی که این تجربه را نداشته اند چقدر مناسب باشد.
❗️اهل فن روشنگری کنند لطفا.