یادداشت راضیه بابایی

        سارا کورو را با یک فیلم یا انیمیشن در نوجوانی به خاطر می‌آورم. خاطره‌ی خوبی از آن داشتم.  پایان دلچسب آن به خاطر تلخی متن داستان، خیال خواننده را راحت می‌کند و حتی برای مخاطب خیال پرداز ،خلسه می‌آورد و خطر غرق شدن در رویای ثروت دارد!
رمان سارا کورو یک خلاصه تک خطی دارد که جز پیرنگهای محبوب داستانی است، شخصیتی فقیر که پولدار می‌شود! آنقدر زیاد که تا عمر دارد، خودش و بچه‌هایش می‌خورند و تمام نمی‌شود. یک اغراق تمام قد از خوشبختی.

حالا که چند‌سالی گذشته و متن داستان را خوانده‌ام وجوه دیگری از آن برایم قابل توجه است.
 سارا دختری محبوب و مقاوم و با عزت نفس بالاست. مغرور و از دماغ فیل‌افتاده نیست. ارزشهای اخلاقی مورد توجه او قرار می‌گیرد و مثل آثار دیکنز که منش خیرخواهانه در زندگی را ترویج می‌کرد، این اثر نیز همان راه را می‌رود.
پول پرستی مذموم و عواطف انسانی  مورد توجه قرار گرفته است.

اما اینکه ساراکجا به دنیا آمده و ثروت پدر نازنینش! از کجا آمده، درد‌آور است. واقعیتی که در نوجوانی برایم بی‌اهمیت بود و حالا جلب توجه می‌کند.
هندوستان کشوری محوری در داستان است. جایی که سارا آنجا به دنیا می‌آید و پدرش ثروتمند می‌شود.
هندی‌ها غلامان سفیدپوستان هستند و شیره جان خودشان و منابع طبیعی کشورشان بلعیده می‌شود!خوب است حین خوانش بر لایه‌های پنهان تاریخی و استعماری انگلیس نور انداخته شود و نوجوان به صورت خودآگاه متوجه آن‌ شود.