کتاب از نظرم شیرین بود،حتی با غمی که همراه خودش داشت؛ چون خانم صدر خیلی خودمونی با ضرب المثل ها و شعرهای عربی و حکایت های فارسی داستان زندگی شون رو بدون  هیچ گونه اغراقی و به زیبایی برای مخاطب و خواننده روایت کردند . 

خانم صدر بدون این که احتمالا اطلاعی هم از کار  یک تاریخ اندیش و مورخ داشته باشند، در گفت و گو مانند این اشخاص عمل کردند.

 وقتی مصاحبه گر در مورد  وقایع  و حوادثی که مربوط به شهید صدر یا خانواده همسر ایشون هست، سوالاتی از خانم صدر می کنند، اگر ایشون کاملا اون حادثه رو‌ در خاطر نداشتند یا در درستی اون وقایع شک داشتند،  اظهار بی اطلاعی کردند که اشتباهی در درک اون وقایع برای مخاطب و کسانی که در آینده  قراره این کتاب رو  در دست بگیرند،  پیش نیاد .
 
داستان زندگی ایشون، دوران کودکی و نوجوانی، داستان زندگی اعضای خانواده ، علایق، ازدواج، زندگی با خانواده همسر، وقایع عراق قبل و بعد از صدام ، وقایع ایران و.. همه در مصاحبه بیان شدند  و همین  گفت و گو های ظاهراً ساده  خیلی اطلاعات مفید و مهمی رو  به خواننده منتقل کرده .

نباید فراموش کرد که مصاحبه گر هم اطلاعات زیادی از این خانواده جمع آوری  کرده و از طریق همین اطلاعات، سوالات مهمی از خانم صدر می پرسه  که مجهولات ذهنی رو از بین می بره. 
 
 تنها ایراد کتاب 
پاورقی ها به جای این که در پایین صفحات باشند، در آخر هر فصل گذاشته شدند و برای منی که کتاب رو به شکل الکترونیک خوندم، پیدا کردن پاورقی های آخر هر فصل  و خوندن یک پاورقی و دوباره پیدا کردن صفحه ای که مصاحبه رو دنبال می کردم، کار راحتی نبود.