یادداشت

        تقریبا جزو اولینکتاب های مهمی بود که درباره تاریخ ایران در سن 17سالگی خواندم. تا قبل از آن بیشتر تاریخ معاصر را در بستر فضای تعصب آلود و سطحی مجازی پیگیری کرده بودم. اما خواندن این کتاب به من یک درس مهم داد. این که فهمیدم که هیچ نمی دانم.
این کتاب جزو کتاب هایی است که در نهایت باید مطالعه شود. یعنی یک ضرورت است. هر چند که نقدهای بسیاری نیز به این کتاب وارد شده است. نویسنده متهم به تحلیل تاریخ ایران از نگاه چپ و مارکسیستی شده است. به همین دلیل خواندن آثار منتقدان این شیوه تاریخ نگاری مثل آثار جواد طباطبایی و... مورد نیاز است.
یکی از دیدگاه های جالب نویسنده درباره علت وقوع انقلاب اسلامی، مبحث توسعه ناهمگون است که دلیل وقوع انقلاب را افزایش توسعه اقتصادی در کنار عدم توسعه سیاسی می داند.