اولین کتابی که از شهسواری خواندم. 

حکایت زنی مربی مهد و مشاور خانواده است. شوهری بیمار دارد. داستان که جلوتر می رود متوجه می شویم این زن رتبه یک دانشگاه بوده و پسر خاله پولدارش نیز خواستگارش. اما نوع نگرش زن به دنیا و مسیری که انتخاب می کند او را به اینجایی که درش ایستاده می رساند.

شخصیت پردازی مناسب و به جا.
پیرنگ قرص و محکم. اما جای پرداز بیشتر هم داشت. 
دیالوگ ها گاهی رنگ و بوی شعار می گرفتن.
شروع رمان عالی، میانه خوب، پایان خیلی خوب.