یادداشت عَلَـویه
1401/7/20
مولا علی می فرمایند ؛ رحمت خدا بر کسی که بداند از کجا آمده و "برای چه آمده" و به کجا می رود. •آمدنم بهر چه بود؟• بهر بردگی یا بندگی؟ عابدم یا آواره ی امیال ؟ آزاده ام یا اسیر؟ [مرغ باغ ملکوتم ،نیم از عالم خاک چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم] حالا که چند صباحی مهمان زمین هستم مبادا قول و قرار هایم را فراموش کنم! |وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ| فراموش نکن که خدا به زبان فطرت،* از تکتک فرزندان آدم تعهد گرفت و آنها را شاهدِ خودشان کرد: «من صاحباختیارتان نیستم؟» همگی اقرار کردند: «چرا، شهادت میدهیم.» خدا چنین کرد تا مبادا روز قیامت بگویید: «ما از وجود چنین خدایی بیخبر بودیم» حال بیابیم ؛ اصالت و حقیقتِ هویت بخشِ درونی ما در گرو دنیاخواهی ست یا دینداری؟... که اگر مراد از خلقتم رو ندونم مردود و مطرود خواهم بود :) "نگاهی به رابطه ی عبد و مولا" نگاه مسرّت بخشِ سازمان دهیست که به زندگی معنا میبخشد و رنگ و بویِ الهی و تازگیِ جاودانه ی همیشه بهاری را به روح مبتلا به خزانِ دنیایی میدهد❤🌱 و در آخر بگم این کتاب ترجمه ی شناسنامه ی وجودیِ ماست... إلهي ! كَفى لي عِزّا أن أكُونَ لكَ عَبدا🕊 من از آن روز که در بند تو ام آزادم🦋🍃
12
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.