یادداشت شراره

        طرح سوالات واضح و درست خودش قدم بزرگیه...همین که بدونی از خودت چه سوالاتی بپرسی و بتونی خودتو شفافتر ببینی و با صداقت پاسخ بدی (به خودت)...اتفاق مهمیه...

سوالات مهمی که پرسیده شد و باید بهش فکر کرد:
در زندگی چگونه معنی هدف و رضایت مندی یافته اید؟ 
سر چشمه های الهام و انرژی شما چیست؟
هدف یا انگیزه نیرو بخش زحمت و تلاش شما چیست؟ 
از کجا تسلی خاطر و شادمانی می یابید؟
و گنجتان در کجا نهفته است؟
اما پاسخ های روشنی به سوالات ندادن جز چند نفر...پاسخ زندانی در بند واضح ترین و کامل ترین نامه بود...اما پاسخ های ویلدورانت ساده بود...شاید سوالات سخت بر خلاف تصور ما پاسخ های ساده‌ای دارند... 

نیمی از پاسخ ویلدورانت در این جمله خلاصه میشه :یک کل باش یا به یک کل بپیوند (گوته)

بخش مورد علاقه من از نامه زندانی در بند:
حقیقت به ما میگوید خوشبختی نوعی از رضایت مندی ذهنی روانی است  رضایتمندی را میتوان در جزیره‌ای دور افتاده در شهری کوچک یا در خانه های اجاره‌ای شهر‌های بزرگ یافت میتوان آن را در کاخ های ثروتمندان یا کوخ های فقیران یافت محصور بودن در زندان موجب بد بختی نمیشود اگرغیر از این بود همه کسانی که آزادند خوشبخت بودند فقر موجب بد بختی نمی‌شود اگر غیر از این بود ثروتمندان خوشبخت بودند آنان که در شهر های کوچک زندگی میکنند و میمیرند اغلب خوشبخت هستند یا خوشبخت تر از خیلی از کسانی‌اند که تمام زندگیشان را در سفر سپری میکنند...