یادداشت مصطفا جواهری

        {«حُسنِ يادگارى هاى خوب همين است. با مصرف كردن كهنه نمى شوند و جايى را اشغال نمى‌كنند. و مهم تر از همه»، حرف‌اش را قطع كرد و چنان ماچ
آبدارى به گوش‌ام چسباند كه كم مانده بود كر بشوم، و ادامه داد: «هيچ‌كس نمى‌تواند آن ها را از تو بگيرد!»}

چه کتابی! چه کتابی! چه کتابی!
یک خانوادهٔ انقلابی آرژانتینی، درگیر فرار از حکومت کودتا می‌شوند. پسر خانواده که حالا در کامچاتکا قرار دارد (و در انتهای داستان متوجه می‌شویم چرا؟) در حال روایت این ماجراست. در داستان خبری از سیاست، خشونت، دیکتاتوری و تک‌صدایی نیست و در واقع هست. زبانی طنز با روایتی شسته‌رفته و لذت‌بخش.
دیگر واقعا دارم از دوست‌داران ادبیات لاتین خصوصاً آرژانتین می‌شوم.